حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی عبداللهی، دبیر علمی همایش ملی «بنیادهای فلسفی علوم انسانی و اجتماعی (۱)؛ مبانی انسان‌شناختی» در ابتدای این همایش سخنرانی کرد که در ادامه می‌خوانید؛
در میان طرفداران تحول در علوم انسانی نگرش‌های متعددی وجود دارد اما آنچه این سلسله همایش‌ها بر اساس آن شکل گرفته نگرش خاصی در طبقه‌بندی علوم است که ریشه در فلسفه ما و فلسفه کلاسیک دارد که به یک نظام طولی بین دانش‌های بشری معتقد است و در این نظام طولی برخی دانش‌ها بر دانش‌های دیگر تقدم دارند و برترین آنها دانش معرفت شناسی، در طبقه دوم دانش هستی شناسی، و سوم انسان شناسی هستند و پس از آن وارد حیطه علوم انسانی خواهیم شد. به عبارت دیگر دیدگاه‌هایی که اندیشمندان در این سه حوزه مبنایی یعنی معرفت شناسی هستی و انسان شناسی اتخاذ می‌کنند نگرش‌های آنها در حیطه‌های مختلف علوم انسانی را شکل می‌دهد.
بر همین اساس این همایش بر اساس این ایده کلی شکل گرفت که بتوانیم با همت موسسه حکمت و فلسفه ایران، سلسله همایش‌هایی درباره این سه دسته مبانی و نسبت آن با علوم انسانی داشته باشیم. این همایش اولین همایش از این سلسله است که به مبانی انسان شناختی علوم انسانی از منظر سنت فلسفی خودمان و علوم انسانی موجود می‌پردازد. جا دارد به مشکلات برگزاری این همایش اشاره‌ای داشته باشیم. ایده‌ای که این همایش و همایش‌های بعدی دنبال می‌کند نگرشی بین‌رشته‌ای دارد. در واقع آنچه در فضای فلسفی و علوم انسانی کشور ما و حتی در مجامع دانشگاهی و علمی خارج از کشور وجود دارد فاصله و شکاف بین حوزه فلسفی و علوم انسانی است لذا دست کم یکی از از لوازم تحول در علوم انسانی پیوند این دو حوزه مهم خواهد بود.
به همین جهت ورود به این حوزه منوط به این است که پژوهشگران و محققانی که وارد این حوزه‌ها می‌شوند نسبت به هر دوی آنها تخصص و اطلاعات کافی داشته باشند تا بتوانند دست به تحقیقات بینارشته‌ای بزنند بنابراین یکی از مشکلات در این همایش این است که با حجمی از مقالات و چکیده‌هایی مواجه می‌شود که تنها به یک طرف از این دو موضوع می‌پردازند. لذا تا این مشکل را حل نکنیم تحول در علوم انسانی اتفاق نخواهد افتاد.